چرا مردم به سمت موسیقی غمگین و دانلود آهنگ خارجی گرایش پیدا می کنند؟ تحقیقات نشان داده است که آهنگ های غمگین مردم را غمگین و غمگین نمی کند، بلکه مخاطب را در حالت نوستالژیک قرار می دهد. غمی که هنگام گوش دادن به موسیقی بر مخاطب وارد می شود می تواند بسیار زیبا باشد. به نظر می رسد این مشکل ریشه های بیولوژیکی دارد. با موزیک باران همراه باشید.

چرا موسیقی غمگین محبوب است؟

چرا مردم موسیقی غمگین را دوست دارند؟ اگر به اطراف خود نگاه کنید متوجه خواهید شد که بسیاری از مردم ترجیح می دهند به جای موسیقی شاد به موسیقی غمگین گوش دهند. در جامعه ایران، قدرت این نیاز شاید بیشتر از سایر نقاط جهان باشد. اما حقیقت این است که موسیقی غمگین در کشورهای دیگر دنیا طرفداران زیادی دارد. در سال 2014، دانشمندان تحقیقاتی را انجام دادند و تأیید کردند که گوش دادن به آهنگ های غمگین می تواند برای سلامت روان افراد مفید باشد.

مطالعه دیگری در مورد همین موضوع در سال 2019 منتشر شد که نشان داد افراد افسرده آهنگ های غمگین را به آهنگ های شاد ترجیح می دهند. زیرا فکر می کنند آهنگ های غمگین حالشان را بهتر می کند. مطالعات نشان داده است که آهنگ های غمگین شما را غمگین و غمگین نمی کند، بلکه شنوندگان را در حالت نوستالژیک فرو می برد. نوستالژی حسی تلخ و شیرین است که تخیل را به خود جذب می کند و با یادآوری خاطرات خوش گذشته مخاطب را آرام می کند. بخش دیگری از تحقیقات منتشر شده ادعا می کند که غم و اندوهی که در نتیجه گوش دادن به موسیقی بر مخاطب وارد می شود در واقع می تواند لذت بخش باشد. برای اینکه کسی از شنیدن موسیقی غمگین لذت ببرد، آهنگ نباید باعث ترس و اضطراب شود، باید از نظر زیبایی شناسی جذاب باشد و یادآور گذشته باشد. البته به نظر می رسد دلیل علاقه بسیاری از افراد به آهنگ های غمگین ریشه بیولوژیکی داشته باشد. پروفسور دیوید هورون از دانشگاه اوهایو مطالعه ای در مورد اینکه چرا برخی از مردم موسیقی غمگین را دوست دارند، در حالی که برخی دیگر اصلا آن را دوست ندارند و حتی تحمل گوش دادن به آن را ندارند، انجام داد. او می گوید: «یکی از چیزهایی که برای من جالب بود، تفاوت بین افرادی است که به موسیقی غمگین گوش می دهند و آن را دوست دارند و افرادی که از آن متنفرند. تحقیقات ما نشان داده است که این مشکل به دلیل وجود هورمونی به نام پرولاکتین است. وقتی فردی گریه می کند، بدنش پرولاکتین ترشح می کند. ترشح پرولاکتین باعث بهبود حال و آرامش می شود.

او توضیح می دهد: "کسانی که از گوش دادن به موسیقی غمگین لذت می برند مقدار زیادی پرولاکتین ترشح می کنند و کسانی که آن را افسرده کننده و بی فایده می دانند و نمی خواهند به آن گوش دهند احتمالاً هنگام گوش دادن به آن پرولاکتین کافی ترشح نمی کنند." بنابراین پرولاکتین هورمونی است که به ما احساس شادی می دهد و به ما احساس آرامش می دهد. اگر این هورمون هنگام گوش دادن به موسیقی غمگین در بدن ما ترشح شود، احساس خوبی خواهیم داشت، اما اگر ترشح نشود یا به اندازه کافی ترشح نشود، آنچه از موسیقی غمگین به دست می آوریم فقط غم و اندوه است و کمکی به حال ما نمی کند.

بنابراین، در نهایت به این نتیجه می رسیم که همه احساسات ما، از جمله احساس ما پس از گوش دادن به موسیقی غمگین، تحت تأثیر هورمون ها هستند. بله، دانشمندان بر این باورند که گوش دادن به موسیقی نیز دوپامین تولید می کند. یک پیام رسان شیمیایی مهم که به تنظیم بسیاری از عملکردهای بدن از جمله خلق و خو و انگیزه کمک می کند. این قسمت موسیقی را در رده غذا قرار می دهد.

از طرفی موسیقی غمگین برای همه سلیقه خاصی است. اکثر مردم با آهنگ های خاصی ارتباط دارند و با هر قطعه موسیقی تجربیات متفاوتی دارند.

تحقیقات دیگر نشان می دهد که این نوع موسیقی می تواند شادی، آسایش یا درد را برای افراد مختلف به ارمغان بیاورد. این مطالعه به بررسی تاثیر آهنگ های غمگین بر احساسات پرداخته است. توماس آئورالا، استاد موسیقی شناسی در دانشگاه دورهام، گفت که مردم به سه دلیل از گوش دادن به موسیقی غمگین لذت می برند. اول از همه، موسیقی غمگین می‌تواند عمیق باشد و احساس غم و اندوه و از دست دادن را افزایش دهد. این تجربیات همیشه خوشایند نیستند. اما شما می توانید به نوعی درمان را نشان دهید. دوم، موسیقی غمگین می تواند باعث شود مخاطب احساس افسردگی یا بارانی کند. اگرچه غم و افسردگی غیرقابل پیش بینی است، اما می تواند مخاطب را نیز به سمت خلاقیت سوق دهد و در نهایت کسانی که به موسیقی غمگین گوش می دهند به سادگی از آن لذت می برند. این مطالعه که دو سال پیش منتشر شد، نشان داد که بسیاری از شرکت کنندگان احساسات خود را پس از گوش دادن به موسیقی غمگین، دلپذیر، قوی و غمگین توصیف کردند. علاوه بر این، همان شرکا در خود سطح بالاتری دارند. در واقع، اگر فردی ذاتاً دلسوز باشد، انتظار برای آهنگ های غمگین به او فرصتی می دهد تا آن احساسات را بیان کند و می تواند بسیار لذت بخش باشد. در مطالعه دیگری، محققان انگلیسی و فنلاندی به این نتیجه رسیدند که میزان تمایل افراد به گوش دادن به موسیقی غمگین به دلیل میزان شفقت آنهاست. محققان قطعات موسیقی غمگین را به شرکت کنندگان دادند و از آنها خواستند به برخی از سوالات در فرم داده شده پاسخ دهند و احساسات خود را قبل و بعد از گوش دادن به موسیقی بیان کنند.

کارشناسان میانگین ضربان قلب و فعالیت الکتریکی پوست را در حین گوش دادن به موسیقی ثبت کردند و در این تجربه ویژگی های فردی مانند سلیقه موسیقی و خاطرات غم انگیز گذشته را در نظر گرفتند. نتایج نشان می دهد که پاسخ های عاطفی به موسیقی غمگین می تواند توسط سه عامل ایجاد شود: محبت و مهربانی، شفقت و مراقبت. بر اساس این مطالعه، افرادی که در عین حال مضطرب و غمگین هستند، نسبت به افرادی که احساس غمگینی و مهربانی دارند، احساسات منفی بیشتری از خود بروز می دهند. به عبارت دیگر، افرادی که در عین حال غمگین و خوب هستند، بیشتر از دیگران از موسیقی غمگین لذت می برند. محققان اعضای این گروه را «عشاق غم» نامیده اند. یافته های محققان نشان داد که نه تنها همدلی بالا بر لذت بردن افراد از موسیقی غمگین تأثیر داشت، بلکه این افراد توانستند خود را کنترل کرده و از این روند فاصله بگیرند.